ေမြးဖြားျခင္း ႏွစ္(၂၀)
ဖိုးပါ (ေဒလီ)
အေရးေတာ္ပုံ ေအင္္ရမည္လုိ႔ ေၾကြးေက်ာ္ခဲ့တာ အခုဆို ႏွစ္ေပါင္း (၂၀) ေက်ာ္လာခဲ့ပါၿပီ။ ႏွစ္ေပါင္း (၂၀) ေက်ာ္မွာ ေၾကြးေက်ာ္သံက တခုတည္းပါပဲ။ ရည္မွန္းခ်က္ကလည္း တခုတည္းပါပဲ။ (အေရးေတာ္ပုံ ေအာင္ရမည္)။ ထိုင္းကေအာ္လည္း ဒီသံပဲ၊ အိႏၵိယကေအာ္လည္း ဒီသံပဲ၊ ဂ်ပန္၊ ကိုရီးယား၊ မေလးရွား၊ အေမရိကန္၊ ကေနဒါ၊ ၾသစေတးလ်၊ ေနာ္ေဝ၊ ဒိန္းမတ္ ျမန္မာေတြ အေျခခ်ေနထိုင္ၾကတဲ့ ျပည္ပႏုိင္ငံေပါင္းစုံမွာ ေၾကြးေက်ာ္သံ ဒီတခုတည္းပါပဲ။ တမ်ဳိးေတာ့ ထင္စရာရွိတယ္ေပါ့၊ တို႔ျမန္မာေတြ ညီညြတ္လိုက္ၾကတာ ဘယ္ႏုိင္ငံေရာက္ေရာက္ သေဘာထားကေတာ့ ေျပာင္းမသြားဘူး။ မထင္လိုက္ပါ့နဲ႔၊ ၿငိဳျငင္ခ်င္ ၿငိဳျငင္လိုက္ပါ။ ယုန္ေထာင္ေၾကာင္မိ၊ ယုန္ေတာင္ေျပး ေခြးေျမာက္လိုက္ ဆုိသလိုပါပဲ။ ခါးေတာင္းက်ဳိက္တျခား ဖင္တျခားပါ။
ထြက္လာတုန္းက ပါးစပ္တခု၊ ဖြားဖက္ေတာ္တခုစီနဲ႔။ ခ်မယ္ ႏွက္မယ္၊ ထုမယ္ ေထာင္းမယ္ အာဂသတၱိခဲမ်ားတကားလုိ႔ ေၾသာ္ခ်မေလာက္ပါပဲ။ ေက်ာင္းသားဆိုတာ မမွန္တာမေျပာဘူး၊ မဟုတ္တာ မလုပ္ဘူး။ ဒူးမေထာက္ထူး၊ ေခါင္းမညိတ္ဘူး။ ျဖဴစင္တယ္၊ ႐ိုးသားတယ္၊ မိဘျပည္သူကခ်စ္တယ္။ ဒါေတြဟာ ပုံျပင္မဟုတ္တာ ေသခ်ာပါတယ္။ အခုေတာ့ သားနဲ႔ မယားနဲ႔၊ ေကြ်းနဲ႔ ေခြးနဲ႔ လုံးျခာလိုက္ၿပီး မုံ႔လုံးကို စကၠဴကပ္လိုက္၊ ဂ်ာေအးကိုသူ႔အေမက ႐ိုက္လိုက္နဲ႔ ဒီသံသရာ ခ်ာခ်ာလည္တုန္းပါပဲ။ တနည္းအားျဖင့္ မ်ဳိးဆက္ပြားတယ္လို႔ပဲ ကင္ပြန္းတပ္ၾကတာေပါ့။
